فوائد و مضرات استفاده از انواع دندان مصنوعی و ایمپلنت
فواید دندان مصنوعی متحرک چیست؟
دندان مصنوعی متحرک این فایده را دارد که می‌توان هر زمانی آن را از دهان خارج کرد. ساخت آن سریع است و خیلی فوری می‌توان آنها را جایگزین دندان های از دست رفته کرد. پروتز با رنگ دندان های کناری و شکل آنها یا دندان های از دست رفته کاملاً منطبق است. دندان مصنوعی از لحاظ مالی به صرفه تر است: هزینۀ تهیه بیشتر دندان های مصنوعی متحرک توسط بیمه پرداخت می‌شود در حالی که برای کاشت دندان پرداختی از سوی بیمه صورت نمی‌گیرد..
مضرات و مشکلات دندان مصنوعی متحرک
یکی از مشکلات دندان مصنوعی متحرک این است که قلابی که برای نگه داشتن پروتز در جای خودش استفاده می‌شود، به دندان های دیگر تکیه دارد. این تکیه ممکن است به دندان های کناری آسیب برساند و روند از بین رفتن آنها را سرعت ببخشد. به همین علت است که تعداد دندان هایی که توسط پروتز جایگزین می‌شوند، به تدریج افزایش می‌یابد. دندان مصنوعی متحرک ایراد دیگری هم دارد و آن این است که با وجود آن دیگر از استخوان آلوئول استفاده نمی‌شود. در حالی که در صورت عدم تکیۀ مکانیکی دندان ها هنگام جویدن، این استخوان آلوئول تحلیل رفته و به مرور از بین می‌رود. برای مبارزه با این مشکل، دندان مصنوعی باید به طور مرتب تنظیم شود تا بهتر با لثه مطابقت داشته باشد و بهتر در جای خود قرار بگیرد. از سوی دیگر، دندان مصنوعی باید هر 5 تا 10 سال یک بار عوض شود. باید بدانید که این پدیدۀ از بین رفتن استخوان آلوئول در نبود تحرک مکانیکی، در صورت استفاده از ایمپلنت اتفاق نخواهد افتاد. در نهایت ذکر این نکته ضروری است که دندان های مصنوعی متحرک در مقابل پوسیدگی و تشکیل پلاک دندانی مستعدتر هستند.
مزایای ایمپلنت
ایمپلنت از سوی بسیاری از بیماران به عنوان بهترین راه حل برای جایگزین کردن دندانهای از دست رفته است. در این روش، دندانهای کاشته شده برای همیشه در دهان باقی می مانند که شباهت زیادی به دندانهای طبیعی دارند. با این وجود ایمپلنت هم معایب و مزایای خود را دارد که در زیر به همه این موارد می پردازیم
دندان دائمی
مهمترین مزیت ایمپلنت، دائمی بودن آن است. به طوری که دندانپزشک آن را در دهان فیکس می کند و پایه ایمپلنت با استخوان فک جوش می خورد و جزئی از بدن می شود. ثابت بودن ایمپلنت بیمار را اذیت نمی کند و او مجبور نیست که هر روز دندانها را از دهان خارج کند. بیمار می تواند با دندانهای ایمپلنت همانند دندان دائمی رفتار کند.
امکان ترمیم و تعویض ایمپلنت
اگر تاج ایمپلنت دچار آسیب شود، دندانپزشک می تواند آن را جدا و تعمیر کند و یا یک تاج دیگر را بر روی پایه قرار دهد.
زیبایی ایمپلنت
از دیگر مزایای ایمپلنت باید به زیبایی آن اشاره کرد. به طوری که ایمپلنت شباهت زیادی به دندان طبیعی دارد و از این نظر دندانها مصنوعی به نظر نمی رسند. فرد احساس راحتی با دندانهای کاشته شده دارد و زیبایی خاصی به چهره ی او می دهد. ایمپلنت دارای درخشندگی بالایی است و از سوی دیگر می توان آن را به راحتی تمیز کرد.
مقاومت بالا
ایمپلنت دارای مقاومت بالایی است و براحتی شکسته نمی شود. همچنین اگر بیمار تمامی توصیه ها و مراقبت های لازم را در مورد دندانهای کاشته شده به کار ببندد، هیچ مشکلی متوجه دندانهای کاشته شده نمی شود و حتی می تواند تا آخر عمر با آنها زندگی کند.معایب ایمپلنت
اگر چه ایمپلنت مزایای متعددی دارد، اما بدون نقص و عیب نیست و کسانی که به این شیوه درمانی علاقه زیادی دارند، باید متوجه معایب آن هم باشند. در دندانپزشکی زیبایی سعی می شود تا تمامی این معایب برای بیمار توضیح داده شود. با این کار بیمار می تواند با چشم باز انتخاب کند. از جمله معایب ایمپلنت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
هزینه بالا
کاشت دندان یا ایمپلنت با هزینه های بالایی همراه است که گاه برای بیماران مشکل ساز است. اگر بیمار تنها یک یا تعداد کمی از دندانهای خود را از دست داده باشد، هزینه درمان کمتر است. اما اگر بیمار تمامی دندانهای خود را از دست داده است، کاشت دندان با هزینه های سنگین همراه خواهد بود.
دو مرحله ای بودن درمان
ایمپلنت در دو مرحله انجام می شود. درمرحله اول پایه های تیتانیومی درون لثه کاشته می شود و در مرحله دوم تاج دندان بر روی آن قرار می گیرد که کمی وقت گیر است و برخی از بیماران فرصت کافی برای حضور مجدد در مطب دندانپزشکی را ندارند. همچنین بیمار باید هر چند وقت یکبار به دندانپزشکی مراجعه و دندانهای کاشته شده را معاینه کند.
درد کاشت دندان
در ایمپلنت باید لثه بیمار شکافته شود تا بتوان پایه فلزی را درون لثه قرار داد. در پایان بافت لثه بخیه زده می شود. این کار کمی دردآور است و با وجودی که دندانپزشک زیبایی سعی می کند از داروهای بی حسی استفاده کند، باز هم بیمار باید درد ناشی از کاشت دندان را تحمل کند. تا زمانی که پایه تیتانیوم به طور کامل با استخوان پیوند نخورده است، بیمار نباید بر روی آن غذا بجود.